Nauka nowych rzeczy oraz regularny rozwój kompetencji to fundament budowania silnych zespołów i utrzymywania wskaźników gospodarczych na wysokim poziomie. Postawa uczenia się przez całe życie w różnych kontekstach, czyli tzw. life-long learning, jest kluczowa w dzisiejszych, dynamicznie zmieniających się czasach. Rozwój osobisty nie powinien zatem kończyć się wraz z zakończeniem edukacji czy wyjściem z pracy. Tymczasem jak wynika z najnowszego badania Hays Poland, zaledwie połowa specjalistów i menedżerów podejmuje się dodatkowej edukacji formalnej lub zorganizowanej.
Dni HR to bezpłatna konferencja pełna inspirujących prelekcji ekspertów i doświadczonych praktyków, którzy przeprowadzają Uczestników przez istotne wyzwania branży HR. Wystąpienia ekspertów nawiązują do aktualnych trendów i zagadnień związanych z HR.
Rozpoczynanie pracy w nowych warunkach, a także w zupełnie nowym otoczeniu dla większości osób jest sytuacją stresującą. Nowo zatrudniony pracownik przychodzi do nowej firmy z wieloma obawami: martwi się, czy się sprawdzi, a także czy uda mu się w pełni wykorzystać umowę na czas określony, aby zdobyć stałe zatrudnienie i pokazać, ile jest wart.Rozpoczynanie pracy w nowych warunkach, a także w zupełnie nowym otoczeniu dla większości osób jest sytuacją stresującą. Nowo zatrudniony pracownik przychodzi do nowej firmy z wieloma obawami: martwi się, czy się sprawdzi, a także czy uda mu się w pełni wykorzystać umowę na czas określony, aby zdobyć stałe zatrudnienie i pokazać, ile jest wart.
Stosowanie nowoczesnych rozwiązań informatycznych to klucz do sukcesu. Dlatego też są one coraz częściej wykorzystywane również w procesie zarządzania zasobami ludzkimi. Coraz więcej szefów działów personalnych wdraża i korzysta z nowych technologii oraz oprogramowania m.in. do oceny pracowników.
Podczas konferencji zostaną zaprezentowane nowoczesne systemy i rozwiązania informatyczne dla departamentów Human Resources. Swoje produkty i usługi zaprezentują kluczowi gracze na rynku, a wiedzą i doświadczeniem podzielą się eksperci branżowi.
Kto z nas nie robił postanowień noworocznych: więcej czasu dla siebie i rodziny, koniec z nałogiem, będę ćwiczył, rozwiążę ten konflikt, napiszę książkę mojego życia. Jak to było w zeszłym roku? Udało Ci się dotrwać do maja? To i tak jesteś dobry - większość ludzi rezygnuje już w połowie lutego.
Coaching, fot. shutterstock
Będę żył sensowniej, lepiej zorganizuję swoją pracę, zrobię to, co od dawna odkładałem.
Dlaczego tak rzadko wypełniamy takie postanowienia? Często sprawy pilne wypierają sprawy ważne i nie starcza nam na nie czasu i życiowej energii. Czasem ściana, która przed nami stoi, wydaje się nam zbyt wysoka do przeskoczenia. Czasem cele, które sobie stawiamy zdają się być sprzeczne i nie do pogodzenia.
Rezygnujemy, ale co jakiś czas poczucie, że w końcu powinniśmy coś zrobić wraca do nas w postaci psychicznego dyskomfortu.
Przychodzi Nowy Rok, podejmujemy nowe (lub te same) postanowienia i … rezultat jest taki jak poprzednio. Czy oznacza to, że jesteśmy zbyt słabi? Nie, po prostu bierzemy się do tego w niewłaściwy sposób.
"Dajcie mi punkt podparcia, a poruszę Ziemię".
Mało kto jak baron Munchausen potrafi sam wyciągnąć się za uszy.
Po to, by rozwiązać problem, potrzebny jest pewien dystans, spojrzenie z innego punktu widzenia, otwarcie nowych perspektyw, życzliwe wsparcie, ale i kontrola. I tu pojawia się coach.
Coach nie ma odpowiedzi, coach ma pytania. To stwierdzenie pozwala najlepiej zrozumieć istotę coachingu.
Coach nie jest konsultantem, który zbiera od klienta informacje i przedstawia mu propozycje rozwiązań. Nie jest terapeutą, który tłumaczy pacjentowi, co robi źle i jak powinien się zachowywać.
Podstawą coachingu jest przekonanie, że Klient (osoba coachingowana) ma wewnętrzne zasoby, by rozwiązać swoje problemy, a rolą coacha jest mu pomóc dotrzeć do tych zasobów i uruchomią je.
Mówi się czasem, że coach "trzyma lustro", w którym klient widzi siebie lepiej, niż patrząc na siebie "od środka". Coaching jest dyscypliną bardzo młodą i dotychczas nie wykształciły się (i chyba nie wykształci się, tak jak nie ma polskiego odpowiednika słowa komputer) polski odpowiednik słowa coach.
Coach zapewniający rozwój wewnętrzny klienta nie jest tym samym, czym jest coach sportowy, ale pewne analogie są dość wyraźne.
To nie coach ma skoczyć wzwyż dwa i pół metra albo podnieść 200 kg sztangę, ale to on sprawia, że zawodnik tego dokonuje, a przekonanie go, że jest w stanie to zrobić, jest równie istotne jak wytrenowanie odpowiednich mięśni.
Inną podstawową zasadą coaching jest to, że agenda coachingu jest agendą klienta. Celem coachingu jest zmiana, ale to klient określa, jakiej zmiany chciałby dokonać w swoim życiu. Na pierwszym spotkaniu klient i coach określają obszary, nad którymi będą pracować i cele, które chcą osiągnąć.
Cele mogą
być rozmaite, od bardzo prostych (chcą schudnąć 15 kg, chcą robić 50 rozmów sprzedażowych dziennie) przez trudniejszą (chcą poprawić relacje z rodziną czy współmałżonkami) do globalnych (chcą mieć poczucie sensu w tym, co robić).
Oczywiście może okazać się (i najczęściej okazuje się w praktyce), że osiągnięcie pierwotnie określonego celu czy grupy celów, wiąże się z koniecznością przeanalizowania i zmiany zupełnie innych obszarów (rozwiązywanie problemów zwykle leży nie tam, gdzie się tego spodziewaliśmy).
Rozróżnia się pojęcia małej agendy (pomoc w konkretnych życiowych problemach) i wielkiej agendy (życia w zgodzie z wyznaczonymi przez nas wartościami). Rolą coacha jest pomóc znaleźć drogę, którą klient jest w stanie dojść do momentu, gdy to, co robi będzie dawać mu wewnętrzną równowagę, zadowolenie i poczucie spełnienia.
Wiele osób, zwłaszcza zorientowanych zadaniowo, może postrzegać coaching, jako dążenie do pewnego celu, który osiąga się po 3 czy 6 miesiącach. Tymczasem coaching jest procesem, którego skutkiem ma być zmiana w nas samych.
"Dajcie mi punkt podparcia, a poruszę Ziemię"
Dla wielu nawet silnych i sprawnych managerów coach może być takim punktem podparcia.
