Na pytanie „Kto wie, ile zarabiasz?” 7 proc. specjalistów odpowiada „nikt”. Jeśli Polacy dzielą się informacją o swoich zarobkach, to zazwyczaj z najbliższymi osobami – partnerami, rodzicami i przyjaciółmi. Jednak jak wynika z raportu Hays i kancelarii Baker McKenzie, w gronie pracowniczym wynagrodzenia wciąż spowija mgła tajemnicy, a w firmach zasadniczo nie rozmawia się o płacach.
Od kwietnia do końca czerwca 3 na 10 firm z sektora finansów & nieruchomości chce zatrudniać nowych pracowników, a zmniejszenie liczby etatów przewiduje 2 na 10 organizacji. Niemal połowa pracodawców (46%) nie chce w nadchodzących miesiącach zmian kadrowych, jedynie 3% respondentów nie zna planów najbliższy czas. Takie dane płynął z raportu „Barometr ManpowerGroup Perspektyw Zatrudnienia”, w ramach którego firmy zdradzają swoje plany rekrutacyjne na II kwartał tego roku.
Wysoka inflacja daje się we znaki mieszkańcom niemal całej Europy. W obliczu rosnących cen Polska wciąż stanowi atrakcyjny kierunek emigracji zarobkowej dla pracowników ze wschodu. Dla obywateli Ukrainy, Mołdawii, Białorusi czy Gruzji miesięczna płaca minimalna w Polsce jest nawet cztery razy większa, podczas gdy ceny produktów spożywczych są niższe lub pozostają na zbliżonym poziomie.
Region EMEA jest zróżnicowany pod względem geopolitycznym, co w kontekście wygranej Joe Bidena i Partii Demokratycznej oznacza szereg konsekwencji natury ekonomicznej i biznesowej, które należy wziąć pod uwagę. Istnieje wysokie prawdopodobieństwo ...
USDJPY - dysparytet maleje
W marcowym miesięczniku zastanawialiĹmy się nad tym, czy na parze USDJPY może dojść do odwrócenia trendu. Do takich wniosków mogła prowadziÄ wtedy zarówno sytuacja techniczna, jak i trendy na rynku stopy procentowej. Tyle że te ostatnie odzwierciedlaĹy oczekiwania odnośnie ożywienia w amerykańskiej gospodarce. WiosnÄ
były one jeszcze silne, a co więcej zostały potwierdzone dwoma publikacjami solidnych danych z rynku pracy (za marzec i kwiecieĹ). Wszystko to wskazywaĹo, że różnica w rynkowych stopach procentowych będzie się powiększać.
Ten mechanizm rzeczywiście miał kluczowy wpływ na notowania pary USDJPY, tyle że działaĹ w odwrotnym kierunku. Jako, że perspektywy większych zmian japołskich stóp procetowych są liczone w latach Ĺwietlnych, przeważająca część zmian dysparytetu pomiędzy rynkowymi stopami procentowymi dotyczy zmian na amerykańskim rynku. Zasmiat kontynuacji dyamicznego ożywienia mamy tam jego wyhamowanie i obawy o scenariusz deflacyjny, zmianÄ polityki Fed, a rynek pracy odgrywa w tym ukĹadzie centralnÄ rolÄ (więcej w pierwszej części miesięcznika http://www.xtb.pl/strona.php?komentarz=16512).
Ten czynnik będzie prowadziĹ do umocnienia jena względem dolara, tak długo jak dane z USA, głównie z rynku pracy będą prowadziÄ do dalszego spadku rynkowych stóp procentowych w USA. Wydaje się jednak, iż rynek stopy procentowej w USA dyskontuje w tej chwili na tyle pesymistyczny scenariusz, że dalszy potencjał do umacniania jena z tego tytuĹu powinien być ograniczony.
Gdyby wziÄ Ä pod uwagę dane z Japonii, jen nie powienien umacniać się już wcale. Japołski PKB w drugim kwartale wzrósł zaledwie o 0,1% kwartalnie, ale tylko w ujęciu realnym. Nominalny PKB obniżyĹ się ze względu na deflacjÄ. Silny jen opóźni też powrót rocznej dynamiki cen konsumenta powyżej zera. Co więcej, sierpniowy odczyt PMI (spadek do 50,1 pkt.) oznacza, iż problemy japołskiej gospodarki pogĹÄbiajÄ się.
Z technicznego punktu widzenia w długim terminie wcią ż obowiÄ zuje trend spadkowy, gdyż notowania znajdujÄ się pod niebieskÄ liniÄ trendu wyrysowanÄ ze szczytu z czerwca 2007 roku, która wyznacza pierwsze potencjalne poziomy oporu. Tym co może przemawiać za zahamowaniem spadków jest powstająca dywergencja (kurs niżej, wskaźnik wyżej), a także powstanie trzech niższych doĹków, które tworzÄ dolne ograniczenie dużej formacji klina kończącego. Również bardzo blisko znajduje się minimum z 1995 roku na poziomie 79,75, który to doĹek jest bardzo silnym potencjalnym poziomem wsparcia.
Na wykresie dziennym natomiast, notowania USDJPY wcią ż pozostajÄ w niebieskim kanale spadkowym. Charakterystycznym zjawiskiem jest to, iż kurs nie dotarĹ do linii poprowadzonej po minimum, co pokazuje maĹÄ dynamikÄ spadków i w zasadzie osuwanie się kursu niejako "pod swoim ciÄżarem". Może to oznaczać silne odreagowanie wzrostowe po przeĹamaniu górnego ograniczenia kanału. Jednak póki notowania pozostanÄ w jego wnÄtrzu, pierwszym istotnym wsparciem jest ekspansja fali "1/A" wynoszÄ ca 161,8% w rejonie 83,20.
Podsumowując, jeżeli wiosnÄ zwrot na USDJPY opieraĹ się na zaĹożeniu kontynuacji szybkiego ożywienia w amerykańskiej gospodarce, obecnie do takiego rozwoju sytuacji wystarczy odsuniÄcie strachu przed deflacjÄ . W połączeniu ze słabymi danymi z Japonii to już dobre argumenty przynajmniej za dużÄ korektÄ . Należy wziÄ Ä również pod uwagę ewentualne interwencje ze strony Banku Japonii. Zagrożenie tym czynnikiem powstrzymywaĹo przez jakiś czas spadki na parze, ale nieudana próba Banku Japonii z 30 sierpnia (rozszerzyĹ skalÄ dotychczasowego programu pĹynnościowego, podczas gdy rynek liczyĹ na nowe rozwiązania) zachÄca do ponownego przetestowania dna. Tym samym niewykluczone, że przed zwrotem rynek spróbuje nawet historycznego minimum z począ tku 1995 roku.
EURUSD - historia lubi się powtarzać
Analizując obecnÄ
sytuacjÄ na rynku EURUSD warto spojrzeć na to, co działo się w przeszĹości, gdyż jak wiadomo "historia lubi się powtarzać". Otóż w październiku 2008 roku wyrysowaĹa się największa Ĺwieca społród wszystkich Ĺwiec spadkowych od począ
tku kryzysu. Po tak dynamicznym umocnieniu dolara względem euro, rynek musiał ochĹonÄ
Ä co na wykresie zaowocowaĹo pojawieniem się formacji Ĺwiecowej w ksztaĹcie szpulki (listopad 2008). Odreagowując całe spadki powstaĹa duża biaĹa Ĺwieca i obraz wyłaniajacy się z trzech opisanych miesiÄcy utworzyĹ pro wzrostowÄ
formacjÄ gwiazdy porannej, która w dużej mierze zostaĹa zniesiona w styczniu 2009 roku, dopiero po takiej korekcie wzrosty były kontynuowane zgodnie z kierunkiem wyznaczonym przez wcześniejszÄ
formacjÄ.
Podobna sytuacja ma miejsce obecnie, gdzie po najdĹuższej spadkowej Ĺwiecy i ustanowieniu nowego minimum powstaĹa w czerwcu Ĺwieca niezdecydowania, a nastÄpnie miesiąc lipiec kończący się wzrostami na parze EURUSD dopełniĹ formacjÄ gwiazdy porannej. SierpieĹ analogicznie jak i styczeĹ ubiegłego roku, znosi część wzrostów pozostawiając wcią ż szanse na dalsze umocnienie się euro względem dolara po przebiciu przyspieszonej niebieskiej linii trendu spadkowego w rejon górnego ograniczenia dużego kanału i zniesieĹ 61,8% - 78,6% (1,3900 - 1,4445).Wsparcia to lokalne minima 1,2330 oraz 1,1870.
USDCHF - szansa na korektÄ
Spadki na parze USDCHF trwajÄ
od począ
tku czerwca bieżą
cego roku, tak więc właśnie minÄĹy trzy miesiące nieustającego umacniania się szwajcarskiego franka względem dolara. Obecny miesiąc ma szansÄ, jeśli nie odwróciÄ, to chociaż zahamować tÄ tendencjÄ, gdyż kurs znajduje się obecnie na istotnym wsparciu w postaci zniesienia 88,6% caĹych ostatnich wzrostów, a także minimum ze stycznia w okolicach okrÄ
gĹego poziomu 1,0100. Równie blisko znajduje się tutaj dolne ograniczenie dużej formacji trójkÄ
ta symetrycznego wyrysowanego przy pomocy niebieskich linii. W tych rejonach mogÄ
pojawiÄ się potencjalne sygnały zatrzymania, bą
dź odwrócenia dotychczasowego trendu, które lepiej będą widoczne na niższym interwale czasowym.
Na wykresie dziennym, istotnym jest obecnie niebieski kanaĹ spadkowy, kurs obecnie nie przetestowaĹ jego dolnego ograczenia, a zatem presja podażowa na tym instrumencie może maleć. Tym samym przebicie górnego ograniczenia prezentowanego kanału powinno doprowadziÄ notowania w rejon lokalnych wierzchoĹków stanowiÄ cych lokalny opór - 1,0600.
EURPLN, USDPLN - turbulencje, nie panika
Złoty dobrze zniósł sierpniowe pogorszenie nastrojów na rynkach globalnych, a dowodem na to jest umocnienie się wobec euro, nawet jeśli jest ono niewielkie. Złoty stracił w sposób umiarkowany wobec dolara oraz dość wyraźnie względem franka szwajcarskiego.
Po tym jak w lipcu złoty był najsilniejszy w segmencie walut rynków wschodzÄ
cych, w sierpniu był w Ĺrodku stawki walut, które generalnie traciły wobec dolara. Wzrosty na USDPLN wyniosły niecałe 3%, mniej niż w przypadku forinta czy meksykaĹskiego peso (ponad 4%), ale więcej niż w przypadku brazylijskiego reala (0,1%), tureckiej liry czy południowoafrykaĹskiego randa (+1%). PolskÄ
walutÄ wspierajÄ
lokalne dane, zarówno niemieckie (silny wzrost PKB, kolejny wzrost indeksu Ifo) jak i polskie (przyspieszenie tempa wzrostu do 3,5% R/R, choć przy nienajlepszej strukturze, a także wyraźny wzrost indeksu PMI w sierpniu). Nie przeszkadza także rozwiniÄty rynek instrumentów dĹużnych, które wobec ultra niskich dochodowości na rynkach globalnych stajÄ
się atrakcyjne dla inwestorów (przynajmniej tak długo, jak nie obawiajÄ
się zaĹamania kursu złotego).
Dla bazowego scenariusza umacniania się złotego istniejÄ w chwili obecnej dwa podstawowe zagrożenia. Pierwsze to silna przecena na Wall Street. Cztery już miesiące słabych danych z USA spowodowały jedynie niewielkÄ korektÄ na głównych rynkach akcji, głównie ze względu na pozytywy wpływ sezonu wyników spółek za drugi kwartaĹ. Jeśli jednak będący ostatnio w stagnacji amerykański rynek pracy zamiast sygnałów poprawy będzie pokazywaĹ pogorszenie, inwestorom mogÄ puĹciÄ nerwy. GwaĹtowna przecena na rynkach akcji to niemal pewny odpĹyw kapitału z rynków wschodzÄ cych.
Drugim zagrożeniem są finanse publiczne, ale nie w Polsce (przynajmniej jeszcze nie), a w strefie euro. Problemy fiskalne strefy euro zostały wyciszone, ale nie rozwiązane. W ostatnim czasie nastÄ piĹ dość wyraźny wzrost premii za ryzyko krajów PIIGS, wzrosły także stawki kontraktów CDS dla krajów naszego regionu (również dla Polski), ale rynek nie zareagowaĹ. To zagrożenie warto monitorować. Jeśli żadne z tych zagrożeĹ nie zmaterializuje się, złoty będzie zyskiwał. Teoretycznie w średnim terminie największy potencjał do umocnienia rysuje się względem notowań franka, ale wszystko zależy od tego kiedy miałoby nasta pić ewentualne odwrócenie na parze EURCHF.
Od strony technicznej w dość stabilnych ostatnio notowaniach EURPLN kluczowy wydaje się poziom 4,0245. Pod koniec miesią ca lipca notowania EURPLN wybiĹy doĹem budowanÄ przez trzy miesiące formacjÄ trójkÄ ta symetrycznego. Tym samym otworzyła się droga do umacniania się złotówki względem euro z modelowym zasiÄgiem w okolicach poziomu 3,8200. W poprzednim miesięczniku zostaĹ natomiast wspomniany istotny poziom wsparcia z maja bieżą cego roku - 3,9400. Aktualnie notowania, właśnie na tym poziomie, wyrysowujÄ strukturÄ przypominającÄ swym kształtem odwróconÄ formacjÄ GĹowy z Ramionami. Jej potwierdzeniem będzie dopiero przebicie bardzo istotnego miejsca oporu jakim jest testowany wielokrotnie poziom 4,0245, a wtedy mogÄ rozpoczÄ Ä się wzrosty w rejon 4,1250, gdzie wypada modelowy zasiÄg dla formacji GĹowy z Ramionami równy jej wysokości. Możliwe wzrosty zostanÄ zanegowane, gdy zostanie przeĹamany poziom 3,9400, a wtedy kolejnym wsparciem stanie się doĹek 3,8200.
