Duńska firma wyróżniona za innowacyjną rekrutację pracowników w Polsce
KMD, informatyczna firma o duńskich korzeniach, stworzyła projekt, który przełamał dotychczasowe schematy i sposób patrzenia na proces pozyskiwania pracowników w Polsce. Pomysł otrzymał wyróżnienie w trzeciej edycji konkursu Siła Przyciągania za najbardziej innowacyjne podejście do rekrutacji.
Polska branża motoryzacyjna kolejny rok święci triumfy – to druga, po przemyśle spożywczym, największa branża produkcyjna w Polsce. By utrzymać tendencję wzrostową polski sektor automotive inwestuje w najnowocześniejsze rozwiązania, dotyczące automatyzacji produkcji. Jakie technologie będą stanowić o przyszłości tej ważnej branży?
Samochód służbowy jest dla kadry zarządzającej jednym z najbardziej oczekiwanych i docenianych dodatków do pensji. Ile polskie firmy średnio wydają na takie auta? Jakie samochody służbowe cieszą się popularnością, a jakie największym zaufaniem?
Panowie wspinający się po szczeblach kariery zawodowej, posiadający wysokie aspiracje, które nakazują im nieustannie dążyć do wielu ambitnych celów, nie zadowolą się pierwszym lepszym samochodem. Wymagają od auta ponadczasowej stylistyki, innowacyjnych rozwiązań dopracowanych pod każdym względem oraz imponujących osiągów. Idealny pojazd powinien być wyjątkowy zarówno od strony wizualnej, jak i technicznej: musi wyróżniać się z tłumu. Czy trudno wybrać takie nietuzinkowe auto? Jakimi cechami powinno się wyróżniać na tle konkurentów?
Opisując ten model nie sposób zacząć od czegoĹ innego, jak od wnÄtrza. W przypadku Voyagera można je skwitować słowami – przestronne i wygodne. Na brak miejsca nie mogÄ narzekać zarówno podróżujący w pierwszym, jak i drugim rzÄdzie – tam bowiem zastosowano dwa pojedyncze fotele „kapitaĹskie", z obustronnymi podĹokietnikami czy uchwytami na napoje. Trzeci rzÄ d stanowi Ĺawka dla trzech osób, która oferuje już zdecydowanie mniej miejsca i komfortu podróżowania. Na dobrÄ sprawÄ po wnÄtrzu można się niemal przemieszczać bez wysiadania na zewnątrz. Zarówno pojedyncze fotele, jak i kanapÄ tylnÄ można zĹożyć lub wymontować, przeksztaĹcając Voyagera w niemaĹÄ ciÄżarówkÄ. Wsiadanie czy zaĹadunek samochodu bocznymi drzwiami uĹatwia caĹkowicie pĹaska podĹoga, bez jakichkolwiek progów. OperacjÄ tÄ uĹatwiajÄ również przesuwane drzwi boczne – to cecha wyróżniajaca Voyagera od europejskich vanów, które posiadają drzwi klasycznie otwierane. W Chryslerze można nawet zamówiÄ opcjÄ elektrycznego przesuwania drzwi, podobnie jak i unoszenia dużej klapy tylnej.
Czteroramienna kierownica testowanej wersji pokryta jest skórÄ i dobrze leży w dĹoniach. ZnalazĹy się na niej przyciski sterowania seryjnie montowanym tempomatem, a w tylnej części również i zestawem audio. Sterowanie wycieraczkami umieszczono w dźwigni kierunkowskazów, zatem na próżno szukać dźwigienki po prawej stronie koĹa kierownicy. ZnajdujÄ się tam za to przycisk składania lusterek (dlaczego nie umieszczono go przy panelu sterującym lusterkami?). Część diodowych kontrolek przeniesiono z głównego zestawu wskaźników na dodatkowÄ „listwÄ" bliżej przedniej szyby. Sam zestaw zegarów to cztery jasne wskaźniki analogowe, stylizowane na klasyczne zegary i podĹwietlane delikatnym, seledynowym ĹwiatĹem – bardzo Ĺadne nocÄ . Wszystko to sprawia, że przed oczami kierowcy przedstawia się obraz peĹen komfortu i luksusu. Niestety, uczucie to psute jest po spojrzeniu w lewo. Plastikowe obicie drzwi z twardym panelem sterującym pracÄ szyb w drzwiach przednich (i elektrycznie odchylanych okien w trzecim rzÄdzie) zdajÄ się być przeszczepionymi z auta taĹszego o dwie klasy. Co gorsze, zarówno przyciski na kierownicy, jak i caĹy panel sterowniczy zarówno na drzwiach, jak i w lewej części deski rozdzielczej (wĹÄ cznik ĹwiateĹ – wraz z przeciwmgielnymi, regulacja lusterek, obsługa szyb) nie posiadają żadnego podĹwietlenia. Oczywiście po dĹuższym użytkowaniu kierowca i tak obsłuży je na wyczucie, ale jednak w tej klasie auta delikatne podĹwietlenie przycisków z pewnościÄ by nie zaszkodziĹo. MaĹo czytelna jest również sygnalizacja wĹÄ czenia ĹwiateĹ przeciwmgielnych – malutka dioda pod wĹÄ cznikiem ĹwiateĹ pozostaje praktycznie niewidoczna, bowiem zasłania ją koĹo kierownicy. Nietypowo umieszczono wyświetlacz prostego komputera pokĹadowego, który znalazĹ się...w podsufitce, tuż nad lusterkiem wewnętrznym. Wszyscy pasażerowie mogÄ zatem obserwować, ile jeszcze kilometrów pokonamy na danym zbiorniku, choć pewnie dla nich przydatniejszym byłoby wyĹwietlanie aktualnej godziny, a tego niestety nie przewidziano. Zegarek znalazĹ się niżej – na konsoli centralnej, która poczÄ tkowo zdaje się przytĹaczać dużÄ liczbÄ niewielkich przycisków. Obsługa znajdującego się tam panelu automatycznej klimatyzacji oraz zestawu audio z odtwarzaczem zarówno pĹyt CD, jak i kaset odbywa się jednak intuicyjnie.
O tym, że Voyager to konstrukcja zza oceanu przypomina ukĹad zmiany biegów. Można przypuszczać, że przyzwyczajeni do automatów Amerykanie nie przewidzieli w tym samochodzie czegoĹ takiego, jak klasyczna dźwignia zmiany biegów. Tymczasem wersja z 2,5-litrowym silnikiem Diesla wyposażana jest tylko w manualnie sterowanÄ przekĹadniÄ. W efekcie tego pomiędzy przednimi fotelami wyrasta plastikowa konsola z monstrualnÄ dźwigniÄ zmiany biegów, przywodzÄ cÄ na myśl auta dostawcze minionej dekady. Co więcej, w pewnym sensie zmniejsza ona funkcjonalność wnÄtrza vana, bowiem przeszkadza w przedostaniu się z przedniego rzÄdu do tylnej części auta. Wbrew pozorom taka możliwość czasem się przydaje, np. gdy zaparkujemy w ciasnym miejscu dużo łatwiej opuĹciÄ auto odsuwanymi drzwiami bocznymi. W rodzinnym vanie możliwość przejścia rodzica z przedniego fotela pasażera do siedzÄ cej z tyĹu pociechy również się przyda. W wersji z automatem problem ten nie wystÄpuje, bo dźwignia sterująca skrzyniÄ automatycznÄ montowana jest „po amerykaĹsku", czyli przy kolumnie kierownicy. Przy manualnej przekĹadni do dźwigni zmiany biegów niestety trzeba wyraźnie „sięgać" bo znajduje się w znacznej odlegĹości od koĹa kierownicy. Długi lewarek nie uĹatwia też zmiany przełożeĹ – zmiana biegów wymaga precyzyjnego trafienia w odpowiednie miejsce, a przy tym wiÄ że się z koniecznościÄ użycia siły. Jednym słowem – do takiego auta lepszym rozwią zaniem będzie chyba skrzynia automatyczna, niestety niedostÄpna w tej wersji silnikowej (4-biegowy automat jest standardem przy silniku 2.8 CRD).
Dość wysokie obroty maksymalnego momentu obrotowego i duża masa auta sprawiajÄ , że do dźwigni tej trzeba będzie jednak sięgać dość często, zwłaszcza jeśli myśli się o dynamicznej jeździe. 2,5-litrowa jednostka CRD radzi sobie z dużÄ masą auta całkiem dobrze, choć jest dość gĹoĹna – zwłaszcza, gdy silnik nie jest w pełni rozgrzany. Później jest już nieco ciszej, ale charakterystyczny terkot silnika mimo wszystko jest wyraźnie słyszalny.
Zestrojenie skrzyni z dość krótkimi przełożeniami sprawia, że biegi trzeba zmieniać dość często, za to auto nie boi się dużych obciÄ żeĹ. Z szeĹcioma pasażerami na pokĹadzie różnice w dynamice są praktycznie niewyczuwalne. Również spalanie przy tak wielkiej masie nie jest szokujące, pod warunkiem, że kierowca dostosuje swój temperament do charakteru i przeznaczenia pojazdu. RozsÄ dna jazda z kodeksowymi prÄdkościami może zaowocować średnim spalaniem nawet na poziomie 8 litrów. Wynik niewiele większy można nawet uzyskać w zatĹoczonym mieĹcie. Oczywiście mocniejsze wciĹniÄcie pedaĹu przyspieszenia dość szybko odbija się na zużyciu paliwa, a wtedy wartości ponad 12 litrów nie powinny dziwiÄ.
Voyager waży blisko dwie tony, co w połączeniu z klasycznym zawieszeniem (przednie niezależne kolumny McPhersona i sztywna oĹ na resorze piórowym z tyĹu) odbija się na sposobie prowadzenia. Zestrojenie zawieszenia, jak przystaĹo na rodzinnego vana stawia przede wszystkim na miÄkkość i komfort. W specyfikacji opisano je mianem „europejskiego", czyli zapewne i tak bardziej sprÄżystego, niż oryginalny ukĹad amerykański. Nawet na wyboistych drogach auto sunie jak po szynach, duże, 16-calowe koĹa z oponami o szerokości 215 mm dobrze wybierajÄ nierówności, a przy tym auto nie wpada w zbytnie koĹysanie. Również pokonywanie poprzecznych nierówności (np. krótkie garby zwalniajace czy „tarka" przed ĹwiatĹami) przy rozsÄ dnej prÄdkości pozostajÄ praktycznie nieodczuwalne. Nieco gorzej wygląda sprawa wyższych przeszkód, np. zjazdu z długiego progu zwalniajacego. Przednie zawieszenie zestrojone jest nieco zbyt miÄkko i przy długim zwisie może zdarzyć się przytarcie fartuchem o nawierzchniÄ – i to w miejscach, gdzie wiele aut z obniżonym, sportowym zawieszeniem (np. Focus ST) nie miewaĹo takich problemów. Voyagerowi nie straszna za to jazda w koleinach, nawet z większymi prÄdkościami, natomiast dwie tony masy własnej w połączeniu z prostym zawieszeniem z pewnościÄ nie pozwalajÄ na dynamiczne pokonywanie ostrych zakrętów – wtedy auto zdecydowanie się przechyla, a duża masa wyraźnie wypycha je na zewnątrz Ĺuku. Fizyki się nie oszuka i trzeba o tym pamiętać, tym bardziej że ukĹadu ESP nie znajdziemy nawet na liĹcie opcji dodatkowych.
Mirosław Ganiec
Chrysler Voyager 2.5 CRD - Dane techniczne NapÄd Silnik 4-cylindrowy 16-zaworów turbo diesel z systemem common-rail Pojemność (cm3) 2499 Moc KM/obr/min. 143/4000 Poj. zb. paliwa (l) 75 OsiÄ gi PrÄd. maks. (km/h) 185 0-100 km/h (s) 11,9 Zużycie paliwa wg producenta(l/100 km) miasto 9,9 trasa 6,4 średnie 7,7 Zużycie paliwa w teście (l/100km) 7-12 Robert I. Bielecki:Voyager z silnikiem Diesla to auto dla osób lubią cych komfort w stylu amerykańskim – dużo miejsca i przestrzeni. Czworo podróżnych podróżuje tu jak w wygodnych fotelach w samolocie, a „bujane" zawieszenie sprawia, że nie odczuwa się większości nierówności na drodze. Na tylnej Ĺawce jest miej przyjemnie, ale w razie potrzeby zmieszczÄ się tam trzy dorosłe osoby, tyle że wówczas możliwości przewozu bagażu są mocno ograniczone.
Autem podróżuje się bardzo przyjemnie, pod warunkiem, że kierowca nie szarżuje. Voyager ewidentnie nie nadaje się do ostrej jazdy. Auto pali trochÄ więcej niż podaje producent, ale da się nim jeździÄ ekonomicznie, zwłaszcza jak komuś się nie spieszy. KierowcÄ nawykĹego do aut europejskich zaskoczyć mogÄ „(prze)suwane", a nie „krÄcone" regulatory oraz ich umiejscowienie.
