Kobiety częściej niż mężczyźni myślą o zmianie pracy. Zmianę pracodawcy planuje też blisko połowa pracowników z pokolenia millenialsów. Biorąc pod uwagę miejsce pracy o odejściu myśli też co druga osoba pracująca tylko zdalnie. Sytuację komplikuje brak zaufania do przełożonych, na który wskazuje aż 29% pracowników w Polsce. W takiej atmosferze niepewność dotycząca przyszłości zawodowej dotyka blisko jednej trzeciej zatrudnionych. Więcej w analizie przygotowanej przez ManpowerGroup.
Polki chcą się rozwijać, natomiast nie zawsze mają ku temu odpowiednie warunki. Może to wpływać na ich ambicje zawodowe oraz ocenę własnych możliwości. Zdarza się bowiem, że środowisko pracy sprzyja im mniej niż ich współpracownikom. Pomimo licznych zmian społecznych i programów DE&I wciąż nie widać wyraźnego progresu w tym zakresie. Jak wynika z raportu Hays Poland „Kobiety na rynku pracy 2025. Polityka DE&I w praktyce”, zaledwie 46 proc. specjalistek i menedżerek pozytywnie ocenia swoje perspektywy zawodowe.
Jak wynika z analizy firmy rekrutacyjnej Experis, 17% pracodawców z branży IT planuje redukcje etatów w trzecim kwartale 2025 roku, 40% organizacji deklaruje chęć rekrutacji, a 42% nie przewiduje zmian kadrowych. Najczęstszą przyczyną zakończenia współpracy z pracownikiem jest zamknięcie tymczasowego projektu oraz spadek popytu na usługi firm. Z danych Job Market Insights wynika, że liczba ofert pracy w sektorze IT spada drugi miesiąc z rzędu, plasując się w maju na poziomie 31 829 – wobec 32 482 w kwietniu i 33 443 w marcu.
Sytuacja na rynku pracy pozostaje niejednoznaczna w większości sektorów. Profesjonaliści zauważają, że aby nie pozostać w tyle – zarówno pod kątem finansowym, jak i zawodowym – niezbędna jest elastyczna postawa oraz wnikliwa analiza trendów. Dla wielu korzystne wydaje się proaktywne wykazywanie się inicjatywą, również poza głównym miejscem zatrudnienia.
Odchodzą c z pracy warto pokazać klasą, informując pracodawcę o nowych planach zawodowych i proponując dokończenie rozpoczętych projektów. To nie tylko buduje nasz dobry wizerunek na rynku, ale też po prostu polepsza samopoczucie.
Odejść z głową i z klasą
. Fot. Shutterstock Przy firmowych rozstaniach wiele zależy to od tego, czy jesteśmy zwalniani, czy też sami świadomie chcemy zmienią pracę. W pierwszej sytuacji targają nami zwykle silne emocje. Warto jednak nad nimi zapanować.
- Pożegnanie z firmą powinno się odbyć z zachowaniem wysokiej kultury osobistej. Pamiętajmy, że to jak się zachowamy ma wpływ na wizerunek naszej osoby - tłumaczy Ewa Mazurczyk-Jankowska, szefowa firmy szkoleniowo-doradczej.
- Zaufanie i zrozumienie to warunki, które w momencie rozstania powinny cechować zarówno pracodawcę, jak i pracownika. Trudno jednak wymagać, aby byłby one spełnione, jeżeli współpraca pracownika z firmą nie była wcześniej zbyt dobra - dodaje Piotr Szulec, dyrektor ds. rozwoju Skarbiec Asset Management Holding.
Odejście z firmy nie jest proste, szczególnie gdy pracujemy w jednej firmie od dawna. Nie dopuszczamy wtedy do siebie myśli, że ktoś mógłby zwolnić tak wartościowego i doświadczonego pracownika, za jakiego się uważamy.
- Przeważenie powtarzamy sobie, że jesteśmy niezastąpieni i kiedy ktoś postanowi się nas pozbyć, czujemy się rozczarowani, czy wręcz wściekli. Czasami puszczają nam hamulce i mówimy o klika słów za dużo. Tymczasem "milczenie jest złotem" - przyznaje Ewa Mazurczyk-Jankowska.
Lepiej, jeżeli nasze emocje i energię skierujemy na poszukiwanie nowej pracy, nowych wyzwań, a nie na publiczne wyrażanie niezadowolenia i frustracji.
Prościej odchodzi się z firmy z własnej, nieprzymuszonej, woli. Czujemy wówczas satysfakcję i triumf. Wówczas łatwiej odejść "z klasą". Z drugiej strony nasze dobre samopoczucie może czasami doprowadzić do chęci powiedzenia szefowi, co o nim naprawdę myślimy. Nie warto. klasą pokażmy, informując pracodawcę o naszych dalszych planach zawodowych. W miarę możliwości przygotujmy też kogoś na nasze miejsce, aby szybko przekazać mu swoje obowiązki czy też podzielić się potrzebną wiedzą. Bardzo istotne jest wspólne ustalenie z pracodawcą terminu zakończenia świadczenia pracy oraz zasad, na jakich ma to nastąpić.
- Podobnie jak większość spotkań biznesowych, także i to powinno zakończyć się kompromisem. Od odchodzącej osoby powinna wyjść też propozycja ukończenia ważniejszych projektów/etapów projektu oraz przekazanie następcy wszelkich materiałów, dokumentów oraz wiedzy na temat realizowanych przedsięwzięcia - radzi Inga Wawrzyniak, dyrektor marketingu firmy Redan.
- Warto pozostawić po sobie dobre wspomnienia i z przyjemnością później "zaglądać" do dawnej firmy. Dwa lata temu odchodziłam z dużej międzynarodowej korporacji, gdzie zastosowałam wszystkie wyżej wymienione elementy - wspomina Sylwia Krzyżycka, coach ICC i dyrektor ds. zarządzania zasobami ludzkimi w Grupie Hortex Holding.
Nie zawsze odejścia z firmy przebiegają łatwo i sympatycznie. Dużo częściej wywołują wiele, zazwyczaj negatywnych emocji. Jednak firmę tworzą ludzie i tak naprawdę tylko od nas i naszych przełożonych zależy, w jaki sposób się rozstaniemy. Czasami to nie my, ale nasi szefowie czują się przecież przez nas zdradzeni. Słysząc, że chcemy ich opuścić, "obrażają się" na nas.
- Prezes jako przedstawiciel firmy buduje w ten sposób jej negatywny wizerunek. To jednak coraz rzadsza sytuacja. Teraz także i oni dbają o cywilizowane rozstania z pracownikami. Dobrym narzędziem jest tzw. exit interview (wywiad na wyjście). Pozwala on pracodawcy na uzyskanie informacji, z jakiego powodu pracownik odchodzi z firmy. Zmniejsza też negatywne emocje pracownika oraz poprawia wizerunek szefa w jego oczach - zauważa Ewa Mazurczyk-Jankowska.
Niezależnie od tego czy odchodzimy z przymusu, czy na własne życzenie, warto to robić "z klasą" dla własnego dobrego samopoczucia i budowania pozytywnego wizerunku na rynku pracy. - Nie wolno też palić mostów, nawet jeśli mielibyśmy na to wielką ochotę. To nie tylko kwestia roztropności, ale i dobrego smaku - konkluduje Wojciech Ważyk ze STU Ergo Hestia.
Marcin Zawiśliński - Dziennikarz niezależny
