Kobiety częściej niż mężczyźni myślą o zmianie pracy. Zmianę pracodawcy planuje też blisko połowa pracowników z pokolenia millenialsów. Biorąc pod uwagę miejsce pracy o odejściu myśli też co druga osoba pracująca tylko zdalnie. Sytuację komplikuje brak zaufania do przełożonych, na który wskazuje aż 29% pracowników w Polsce. W takiej atmosferze niepewność dotycząca przyszłości zawodowej dotyka blisko jednej trzeciej zatrudnionych. Więcej w analizie przygotowanej przez ManpowerGroup.
Polki chcą się rozwijać, natomiast nie zawsze mają ku temu odpowiednie warunki. Może to wpływać na ich ambicje zawodowe oraz ocenę własnych możliwości. Zdarza się bowiem, że środowisko pracy sprzyja im mniej niż ich współpracownikom. Pomimo licznych zmian społecznych i programów DE&I wciąż nie widać wyraźnego progresu w tym zakresie. Jak wynika z raportu Hays Poland „Kobiety na rynku pracy 2025. Polityka DE&I w praktyce”, zaledwie 46 proc. specjalistek i menedżerek pozytywnie ocenia swoje perspektywy zawodowe.
Jak wynika z analizy firmy rekrutacyjnej Experis, 17% pracodawców z branży IT planuje redukcje etatów w trzecim kwartale 2025 roku, 40% organizacji deklaruje chęć rekrutacji, a 42% nie przewiduje zmian kadrowych. Najczęstszą przyczyną zakończenia współpracy z pracownikiem jest zamknięcie tymczasowego projektu oraz spadek popytu na usługi firm. Z danych Job Market Insights wynika, że liczba ofert pracy w sektorze IT spada drugi miesiąc z rzędu, plasując się w maju na poziomie 31 829 – wobec 32 482 w kwietniu i 33 443 w marcu.
Sytuacja na rynku pracy pozostaje niejednoznaczna w większości sektorów. Profesjonaliści zauważają, że aby nie pozostać w tyle – zarówno pod kątem finansowym, jak i zawodowym – niezbędna jest elastyczna postawa oraz wnikliwa analiza trendów. Dla wielu korzystne wydaje się proaktywne wykazywanie się inicjatywą, również poza głównym miejscem zatrudnienia.
Ojciec, fot. shutterstock Rz: Czy sukces zawodowy da się pogodziła z byciem dobrym i aktywnym ojcem?
Ken Canfield: Jestem o tym absolutnie przekonany. Oczywiście trzeba o to zadbać. Ojciec, planując rozwój swojej kariery, musi pomyśleć także o wieku i potrzebach swoich dzieci, o relacjach z ich matką. Wiedząc, jakie ma zawodowe możliwości, musi dokonać wyboru i podjąć decyzje, czasem bardzo trudne.
Czyli zrezygnować z kariery?
Wcale nie. Trzeba się zastanowić, kiedy dzieci będą potrzebować szczególnej opieki i większej ilości czasu.
W tym czasie warto trochę przystopować z karierą i nie wkładać w nią nadmiernie dużo energii. Wychowałem wraz z żona piątkę dzieci i były okresy, kiedy musiałem powiedzieć "nie", gdy proponowano mi dodatkowe wykłady, podróże służbowe czy wymagające wielu połowiące kontrakty. Teraz moje dzieci są już duże i mogą sobie pozwolić np. na dłuższe wyjazdy służbowe.
To działa?
Zauważyłem, że ojcowie, którzy zdecydowali, że nie będą nadmiernie przeć do kariery, wtedy gdy są szczególnie potrzebni w domu, po dziesięciu latach byli szczęśliwsi. Mieli przy sobie dzieci, które sami wychowali, i unikali rozwodu.
Ale szefowie firm często narzucają pracownikom rytm, który zmusza do siedzenia w biurze do późnych godzin...
Z szefami trzeba rozmawiać ich językiem. Pokazać, że jeśli pozwoli pracownikowi na elastyczne godziny pracy, gdyż jego dziecko potrzebuje przez jakiś czas dodatkowej opieki, to w dłuższym okresie to się pracodawcy opłaci. Firma przyjazna ojcom nie tylko zyskuje dobry wizerunek. Dane wskazują, że zainwestowany w ojcostwo 1 dolar przyniesie od 1,8 do 6 dolarów zwrotu. Pracownicy będą rzadziej nieobecni w pracy i bardziej efektywni, bo odejdzie im np. stres związany z tym, jak połączyć rolę ojca i pracownika.
