Pierwszy IT Picnic zorganizowany przez SOFTSWISS zgromadził blisko 400 uczestników w przestrzeni Miami Wars. Goście spędzili popołudnie na prelekcjach technologicznych, networkingu nad Wisłą oraz w specjalnej strefie partnera wydarzenia – LinkedIn. Format edutainment, łączący naukę z rozrywką, spotkał się z bardzo dobrym odbiorem: uczestnicy docenili zarówno przyjazną atmosferę, jak i praktyczne wskazówki ekspertów.
W 2025 roku cyberprzestępczość może kosztować światową gospodarkę nawet 10,5 bln dolarów, co czyni ją jednym z najważniejszych priorytetów biznesu. To napędza zapotrzebowanie na ekspertów w tej dziedzinie, jednak szacuje się, że na rynku globalnie brakuje 4,8 mln takich specjalistów. Równolegle branża IT przechodzi transformację dzięki technologiom low-code i no-code – w tym roku aż 70% nowych aplikacji ma powstać w oparciu o te rozwiązania, czyli niewymagające specjalistycznej wiedzy progamistycznej. Więcej o trendach rynku pracy IT w opublikowanym dziś raporcie ManpowerGroup „IT World of Work 2025 Outlook”.
Kobiety częściej niż mężczyźni myślą o zmianie pracy. Zmianę pracodawcy planuje też blisko połowa pracowników z pokolenia millenialsów. Biorąc pod uwagę miejsce pracy o odejściu myśli też co druga osoba pracująca tylko zdalnie. Sytuację komplikuje brak zaufania do przełożonych, na który wskazuje aż 29% pracowników w Polsce. W takiej atmosferze niepewność dotycząca przyszłości zawodowej dotyka blisko jednej trzeciej zatrudnionych. Więcej w analizie przygotowanej przez ManpowerGroup.
Pod koniec sierpnia w Warszawie będzie mieć miejsce wyjątkowe spotkanie na świeżym powietrzu, dedykowane specjalistom w dziedzinie technologii. Dokładnie 30 sierpnia w Miami Wars odbędzie się pierwszy IT Picnic, organizowany przez międzynarodową markę technologiczną SOFTSWISS – bezpłatne popołudnie dla społeczności IT i nie tylko. Uczestnicy mogą liczyć na krótkie wystąpienia ekspertów, networking nad Wisłą oraz specjalną strefę partnera wydarzenia – LinkedIn. Wymagana jest wcześniejsza rejestracja, aby otrzymać kupon na darmową lemoniadę i opaskę wstępu.
Fot. Shutterstock
Niemniej i na dojrzewającym, kapitalistycznym rynku pracy pytanie o dłuższe przerwy w karierze pada prawie zawsze. Jeśli rekrutujący jest profesjonalistą
jego intencją
nie jest jednak jakieś oskarżenie, a po prostu chęć rzetelnego zbadania przebiegu drogi zawodowej kandydata. Chodzi o to, by ustalić, na ile jest ona spójna i na ile pasuje do przyszłych wyzwań.
Jak długa przerwa jest rzeczywiście obiektem takiego zdrowego zainteresowania?
W ostatnich latach wzrasta zrozumienie faktu, że procesy rekrutacyjne na najwyższe stanowiska są
długie - trwają 4-8 miesięcy, a odprawy wypłacane odchodzą
cym menedżerom wystarczają
przynajmniej na 6-12 miesięcy. Stą
d pozostawanie w okresie poszukiwań nawet i przez rok, w przypadku menedżera wysokiego szczebla, praktycznie nie dziwi.
Amerykańscy konsultanci mawiają "getting a good job takes time". My w tym kierunku szybko zmierzamy. Ciężar trudności pytania w przypadku przerwy krótszej niż roczna przesuwa się na badanie przyczyny odejścia z poprzedniej pracy, a to temat na odrębny artykuł.
Jeżeli przerwa ma trwać dłużej niż rok, konsultanci zazwyczaj doradzają
menedżerom kompletowanie zgodnego z ich kwalifikacjami portfolio działań. Mogą się na nie składać np. konsulting, wykłady na wyższej uczelni, realizacja jakiegoś ciekawego projektu związanego z prywatnymi pasjami czy pisanie artykułów. To bardzo pożądane działania nie tylko ze względów wizerunkowych. Niewykluczone, że wyniknie z nich coś, co może stać się pomysłem zawodowym alternatywnym do zatrudnienia w korporacji.
Niektórzy menedżerowie decydują się na takie działania, właśnie ze względów wizerunkowych, bezpołrednio po zakończeniu pracy w ostatniej firmie. To z kolei może być przedwczesne i rozpraszać w działaniach na rzecz poszukiwania nowego pracodawcy. Menedżerowie łudzą
się, że uda im się w ten sposób ukryć prawdziwe przyczyny nagłego odejścia z firmy. Jednak takie działania nie zwiodą
headhuntera. Żaden doświadczony łowca głów nie uwierzy przecież menedżerowi, który twierdzi że rezygnował z pozycji CEO w wielkiej firmie po to, by prowadzić wykłady dla studentów zaocznych w prywatnej szkole wyższej i prowadzić projekt doradczy dla prywatnego importera rowerów.
Jeśli mamy pecha, że w naszej karierze w przeszłości mieliśmy przerwy dłuższe niż rok, sytuacja jest nieco trudniejsza. Nieco nonszalanckie "zrobiłem sobie przerwę" w większości przypadków nie robi dobrego wrażenia i jest powodem do domysłów i klasyfikacji osoby jako życiowo nierozważnej. Podobnie jest z tłumaczeniem "z przyczyn osobistych, o których nie chcą mówić". W naszej podejrzliwej rzeczywistości jest ono w najlepszym przypadku kojarzone z potrąceniem pieszego na pasach pod wpływem alkoholu i dochodzeniem prokuratorskim z łagodnym zakończeniem. Też więc nie buduje reputacji. Wspomnienie o ciężkiej chorobie, choćby prawdziwej, niekoniecznie wspiera nasze starania o pełną
wyzwań i wymagającą sił posadę. Najlepiej w takim przypadku przygotować sobie formułkę w rodzaju: "stać mnie było, aby poświęcić sporo czasu na znalezienie sensownego nowego zajęcia, czegoś, co naprawdę odpowiadało mi na tamtym etapie".
Wspomniane wyżej obserwacje dotyczą też stanowisk niższych, lecz oczywiście długości "dozwolonych" przerw są
tu inne. Kierownik średniego szczebla będzie musiał prawdopodobnie "tłumaczyć się" z kilkumiesięcznej, a specjalista nawet z kilkutygodniowej przerwy w zatrudnieniu.
