Od października do grudnia 38% firm IT w Polsce planuje rekrutacje nowych pracowników, 27% rozważa redukcje etatów, a 32% nie przewiduje zmian kadrowych. Firmy poszukują nowych talentów z powodu rozwoju i postępu technologicznego, ale część z nich redukuje zatrudnienie w odpowiedzi na wyzwania ekonomiczne i automatyzację. Zastosowanie sztucznej inteligencji utrudnia wejście do branży juniorom ale specjaliści od cyberbezpieczeństwa, chmury i danych mogą liczyć na bardzo dobre warunki do zmiany pracy.
Okres październik-grudzień będzie niemal rekordowy w kontekście rekrutacji do branży usług medycznych, farmacji i biotechnologii. 29% firm z tego sektora chce w ostatnim kwartale zatrudniać nowych pracowników, 6% chce redukować etaty. To dobra informacja dla osób, które chcą pracować w takich organizacjach, z kolei dla firm to zapowiedź, że będą musiały bardziej rywalizować o nowe ręce do pracy.
SOFTSWISS, międzynarodowa marka technologiczna z centrami rozwoju w Warszawie i Poznaniu, kontynuuje działania wspierające globalny ruch na rzecz walki z rakiem piersi. Angażując pracowników i organizując tematyczne inicjatywy przez cały miesiąc, firma podkreśla znaczenie profilaktyki i wczesnego wykrywania choroby.
Wypalenie zawodowe to poważny problem, którego doświadczają pracownicy z każdego sektora i pokolenia na rynku pracy. Jak wynika z najnowszego raportu Hays Poland i OFF school, pomimo stosunkowo krótkiego doświadczenia zawodowego, wypalenie jest zjawiskiem powszechnym wśród młodych profesjonalistów. Aż 46 proc. osób z pokolenia Z przyznaje, że doświadczyło go już w swojej karierze. Wśród możliwych powodów eksperci wymieniają dużą presję, z jaką mierzą się młodzi.
Co w ciągu ostatniego roku zmieniło się w zakresie moich obowiązków? Co w tym czasie zrobiłem nowego? Czego się nauczyłem? O zmianie pracy powinny przesądzać odpowiedzi na tego rodzaju pytania, a nie liczba lat przepracowanych w danej firmie lub na określonym stanowisku.
Fot. Shutterstock Kiedy powinniśmy zacząć myśleć o zmianie pracy i zacząć działać w tym kierunku? Nie ma tu prostej odpowiedzi typu: po trzech lub pięciu latach na tym samym stanowisku, ani bardziej złożonej: po siedmioletniej karierze jako prezes, po pięcioletniej jako dyrektor funkcyjny, czy po trzech latach w roli kierownika operacyjnego.
Choć odeszliśmy już od modelu japońskiego - praca przez całe życie dla jednej firmy, skoczkowie, zmieniający pracę co rok czy dwa nie są zbyt mocno cenieni przez potencjalnych pracodawców i headhunterów. Tak więc 40 lat w jednym miejscu to za dużo, rok zdecydowanie za mało.
Na to, ile powinien wynosić maksymalny okres pracy w jednej firmie zasadniczy wpływ mają dwa czynniki: bezpieczeństwa i satysfakcji.
Zacznijmy od pierwszego. Mogłoby się wydawać, że im dłużej pracujemy w jednej firmie, tym poziom naszego bezpieczeństwa jest wyższy: my wszystkich znamy, wszyscy nas, rozumiemy zachowania otoczenia i są one dla nas wysoce przewidywalne. Ale do czasu.
Gdy przychodzi nowy zarząd albo następuje wrogie przejęcie, z cenionego szefa stajemy się zawalidrogą dla nowych koncepcji i musimy szukać nowej pracy nie z własnej woli, a w sytuacji przymusowej.
Jeśli w firmie przepracowaliśmy dziesięć albo więcej lat to po pierwsze często świat "na zewnątrz" możemy odbierać jako słabiej znany i mniej przyjazny. Większość headhanterów i potencjalnych pracodawców będzie też zadawać sobie pytanie, czy jesteśmy rzeczywiście tak doskonali, jak świadczą wyniki firmy, którą zarządzamy, czy tylko jesteśmy doskonale przystosowani do warunków, w jakich funkcjonowaliśmy przez ostatnie lata.
Dlatego, jeśli ktoś pracuje w jednym miejscu dłużej niż 7 - 10 lat (czy 7 czy 10 to zależy od dynamiki zachodzących w tym czasie w firmie procesów), dobrowolnie zakłada sobie coś, co określam jako złote kajdanki.
Drugim elementem jest czynnik satysfakcji zawodowej. Jeżeli nasz zakres obowiązków nie zmienia się przez 3 lata, trudno uniknąć rutyny. To z kolei powoduje wewnętrzne rozluźnienie i spadek efektywności działania, a długotrwały brak wystarczająco intensywnych bodźców może być przyczyną wypalenia zawodowego.
Pamiętajmy też, że gdy będziemy szukać pracy i trafimy do doradcy personalnego, będzie on analizował, jak szybko następowały kolejne awanse, a ich brak przez dłuższy czas będzie u niego zapalał ostrzegawczą lampkę.
Oprócz rutyny, na poziom satysfakcji zawodowej wpływa wiele innych elementów. Dla naszych potrzeb możemy podzielić je na dwie grupy: te, na które jako szef firmy czy jej części mamy wpływ i takie, na które wpływu nie mamy, lub jest on bardzo ograniczony.
Warto co jakiś czas przyjrzeć się naszej organizacji i pod tym kontem zadać sobie kilka pytań:
Jeżeli odpowiedzi na wszystkie te pytania brzmią tak, to znaczy, że jesteśmy we właściwym miejscu. Jeśli nie, to pytanie dodatkowe brzmi: czy i w jaki sposób mogą to zmienić? Jeśli i na to pytanie odpowiedź jest negatywna oznacza to, że powinniśmy zacząć rozglądać się za nowym otoczeniem.
W decyzji, czy powinniśmy myśleć o zmianie pracy pomoże nam także przeanalizowanie takich zagadnień jak:
Nie ukrywam, że takie pytania zadają często w trakcie interview.
Jeżeli będziemy je sobie regularnie zadawać, to nie tylko nie przegapimy odpowiedniego momentu zmiany pracy, ale i rozmowa kwalifikacyjna pójdzie nam jak z płatka.
