Pierwszy IT Picnic zorganizowany przez SOFTSWISS zgromadził blisko 400 uczestników w przestrzeni Miami Wars. Goście spędzili popołudnie na prelekcjach technologicznych, networkingu nad Wisłą oraz w specjalnej strefie partnera wydarzenia – LinkedIn. Format edutainment, łączący naukę z rozrywką, spotkał się z bardzo dobrym odbiorem: uczestnicy docenili zarówno przyjazną atmosferę, jak i praktyczne wskazówki ekspertów.
W 2025 roku cyberprzestępczość może kosztować światową gospodarkę nawet 10,5 bln dolarów, co czyni ją jednym z najważniejszych priorytetów biznesu. To napędza zapotrzebowanie na ekspertów w tej dziedzinie, jednak szacuje się, że na rynku globalnie brakuje 4,8 mln takich specjalistów. Równolegle branża IT przechodzi transformację dzięki technologiom low-code i no-code – w tym roku aż 70% nowych aplikacji ma powstać w oparciu o te rozwiązania, czyli niewymagające specjalistycznej wiedzy progamistycznej. Więcej o trendach rynku pracy IT w opublikowanym dziś raporcie ManpowerGroup „IT World of Work 2025 Outlook”.
Kobiety częściej niż mężczyźni myślą o zmianie pracy. Zmianę pracodawcy planuje też blisko połowa pracowników z pokolenia millenialsów. Biorąc pod uwagę miejsce pracy o odejściu myśli też co druga osoba pracująca tylko zdalnie. Sytuację komplikuje brak zaufania do przełożonych, na który wskazuje aż 29% pracowników w Polsce. W takiej atmosferze niepewność dotycząca przyszłości zawodowej dotyka blisko jednej trzeciej zatrudnionych. Więcej w analizie przygotowanej przez ManpowerGroup.
Pod koniec sierpnia w Warszawie będzie mieć miejsce wyjątkowe spotkanie na świeżym powietrzu, dedykowane specjalistom w dziedzinie technologii. Dokładnie 30 sierpnia w Miami Wars odbędzie się pierwszy IT Picnic, organizowany przez międzynarodową markę technologiczną SOFTSWISS – bezpłatne popołudnie dla społeczności IT i nie tylko. Uczestnicy mogą liczyć na krótkie wystąpienia ekspertów, networking nad Wisłą oraz specjalną strefę partnera wydarzenia – LinkedIn. Wymagana jest wcześniejsza rejestracja, aby otrzymać kupon na darmową lemoniadę i opaskę wstępu.
Fot. Darek IwaĹski
Środa, 6.30. Biznesowa Warszawa jeszcze śpi, a w Klubie Bankowca przy Smolnej już gromadzą
się pierwsi goście. Gospodarzem jest BNI, czyli polski oddział największej na świecie organizacji referencyjnej. Tylko w zeszłym roku jej członkowie przekazali sobie ponad 3,3 mln rekomendacji, wartych 1,5 mld euro. O ile praktyką wielu bankietów czy przerw podczas konferencji jest to, że gros uczestników wzmożoną konsumpcją
maskuje brak odwagi, by podejść i porozmawiać z nieznajomą
osobą, o tyle podczas spotkać BNI ludzie takich oporów nie mają. Na obawy po prostu nie ma czasu, ponieważ wszyscy przyszli tu w określonym celu - chcą
nawią
zać kontakty, które w przyszłości przełożą
się na kontrakty.
Jan Sokalski, jeden z członków Klubu, który po wielu latach pracy w IBM założył własną firmę (gadżety reklamowe), pamięta rozczarowanie, gdy okazało się, że tradycyjne formy dotarcia do klienta nie dawały żadnych efektów. Wysłał tysiąc katalogów z ofertą - zainteresowanie wyraziło raptem kilka firm, z których tylko jedna zdecydowała się złożyć zamówienie.
- Kontakty pozyskane w BNI dużo szybciej i skuteczniej przekładają
się na większą
sprzedaż - mówi Jan Sokalski.
Może dlatego że ma komfort wyłą
czności na swoje usługi - żelazną
zasadą BNI jest to, że w jednej grupie nie mogą uczestniczyć przedstawiciele dwóch konkurujących ze sobą firm (np. dwaj agenci ubezpieczeniowi). Jak mówi Grzegorz Turniak, prezes BNI Polska i jednocześnie modelowy networker, koszt uzyskania przychodu dzięki BNI nie przekracza 2 procent. Wymagające wpłaty 2,4 tys. zĹ członkostwo owocuje, jak wynika z klubowych statystyk, 120 tys. zł przyrostu sprzedaży. Członkami grup jest zwykle kadra zarządzają
ca mniejszych firm oraz przedstawiciele wolnych zawodów.
- Typowa grupa liczy 30 członków - mówi Turniak. - Niech każdy z nich ma kolejnych 30 znajomych. To automatycznie tworzy siatkę około tysiąca odbiorców, którzy z dużym prawdopodobieństwem skorzystają
w przyszłości z usług klubowicza. Oczywiście, pod warunkiem że produkt czy usługa są
naprawdę najwyższej jakości.
I to zastrzeżenie jest tu kluczowe. Networking, często rozumiany jako 'kolesiostwo', nie oznacza, że zlecenia trafiają automatycznie do znajomych. Uczestnicy spotkań staną się bezpłatną
ekipą handlową wyłą
cznie wtedy, gdy będą w 100 proc. przekonani do profesjonalizmu swoich partnerów.
- Nie jest tak, że wystarczy rozdać wizytówki i zlecenia same popłyną
- ocenia Grzegorz Turniak. - Poziom zaufania, pozwalający na podpisanie pierwszych umów, pojawia się z reguły po szóstym, siódmym spotkaniu klubu.
Wystarczy zaufane grono
Organizacje takie jak BNI to odmiana networkingu nastawiona przede wszystkim na zwiększanie sprzedaży.
- 'Czysty' networking nie zakłada automatycznego przełożenia kontaktów na biznes, to raczej filozofia życia, staroświecka sztuka współistnienia z ludźmi, wiarygodności, zaufania, dotrzymywania słowa, tyle że ubrana w nowe, modne słowo - są
dzi Roman Wendt, interim manager, który z Grzegorzem Turniakiem napisał książkę 'Profesjonalny networking. Kontakty, które procentują'.
Przyznaje, że w jego zawodzie pracę można dostać tylko dzięki networkingowi. Dlatego choć w tygodniu pracuje w Pradze, część weekendów połwięca 'sieciowaniu'.
- Networking rozumiem jako kontaktowanie się z ludźmi, z którymi przebywanie sprawia mi radość i przyjemność - mówi Roman Wendt.
Dobór Osób, z którymi chce się wejść w pogłębione relacje, jest ważny, ponieważ, jak pokazują badania, sensownie da się ogarnąć (znać ich biografię, śledzić karierę zawodową, wiedzieć, czym się interesują
) grupę 120 - 150 osób. Dlatego skutecznego networkera nie ocenia się tylko po liczbie kontaktów w ksią
żce adresowej (ponoć rekordzistą
jest Grzegorz Turniak - 6 tys. wpisów), ale po tym, co z nimi robi. Jerzy Potocki, prezes AIMS Polska (branża executive search, 2,5 tys. wpisów), twierdzi, że chociaż networkingowi zawdzięcza 99 proc. zleceń, to wykorzystuje zaledwie ułamek swojej bazy kontaktów.
- W zupełności wystarczy zaufane grono kilkudziesięciu osób, zwłaszcza jeśli mają talent do rozmnażania swoich sieci kontaktów - wyjaśnia.
Potocki łapie się na tym, że wykorzystuje każdą
wolną
chwilę na kontakty ze swoimi znajomymi.
- Kiedy jadą na spotkanie na siódmą
rano, to w samochodzie rozmawiam z ludźmi mieszkającymi w innych strefach czasowych - przyznaje.
- Coś w tym jest - ocenia Paweł Grzą
bka, dyrektor ds. rozwoju Premium Internet, dawniej menedżer A.T. Kearney. - Networking uzależnia.
W efekcie wolną chwilę inni wykorzystują
na papierosa, on zaś na kilka telefonów.
- Bycie tam, gdzie chce się bywać i rozmowa z tymi, z którymi chce się rozmawiać - wyjaśnia swoją wizję networkingu Jerzy Potocki.
Potwierdza jednocześnie, że networking faktycznie pomaga znaleźć pracę. I to nie tylko dlatego, że jedynie ułamek ofert trafia na rynek w postaci ogłoszeń prasowych.
- Przedstawiane przez kandydatów referencje często są
mocno na wyrost, nierzadko mijają
się z prawdą, a rekomendacja z zaufanego źródła bardzo wzmacnia kandydaturę - tłumaczy Potocki.
I dodaje, że znaczna część rekrutacji, zwłaszcza na wyższe stanowiska i wśród specjalistów, odbywa się w ten właśnie sposób. Na przykład dla interim managera networking to podstawa funkcjonowania w zawodzie.
- Znajomych nie można jednak traktować jak biuro połrednictwa pracy - podkreśla zdecydowanie Roman Wendt. - Sprawdza się tylko podejście na zasadzie: wiem, że firma twoja lub twojego znajomego ma problem; może moje doświadczenie pomoże wam go rozwiązać? Stale pracują na swoją markę, by polecający mnie miał pełne przekonanie o moim profesjonalizmie.
