Połowa Polaków odczuwa silny stres w pracy każdego dnia. Najbardziej zestresowane są kobiety, Zetki i osoby pracujące zdalnie. Do tego dochodzi brak wsparcia ze strony firm w zachowaniu równowagi między życiem prywatnym a zawodowym, na co skarży się co piąty pracownik. Co siódmy w ogóle nie identyfikuje się z wartościami firmy, w której pracuje. Chociaż ogólny obraz nie wygląda dramatycznie, 7 na 10 Polaków pozytywnie ocenia swój dobrostan, to szczegółowe dane ujawniają rosnące ryzyko wypalenia zawodowego wśród wielu grup pracowników.
Połowa zatrudnionych w Polsce doświadcza wysokiego poziomu stresu, a 4 na 10 nie czuje satysfakcji z obecnego miejsca pracy, tyle samo myśli o zmianie pracodawcy w ciągu najbliższych sześciu miesięcy. Co trzeci pracownik wierzy, że w tym czasie znajdzie nową pracę spełniającą jego oczekiwania. To tylko część wniosków z opublikowanego dziś raportu ManpowerGroup „Barometr Talentów 2025”, który analizuje kondycję pracowników w Polsce w oparciu o trzy kluczowe wskaźniki: wellbeing, satysfakcję z pracy oraz poczucie stabilizacji i pewności zawodowej.
Przyszłość rynku pracy rysuje się w dynamicznych barwach – błyskawiczna cyfryzacja miejsc pracy, presja na nowe umiejętności i konieczność strategicznego planowania kariery to tylko niektóre z trendów, które zdominują 2025 rok. Wnioski te płyną z opublikowanego dziś „Raportu Trendów 2025. Wynagrodzenia i rynek pracy – przyspieszenie adaptacji”, przygotowanego przez Manpower. Publikacja identyfikuje 16 kluczowych zmian, które ukształtują świat pracy z perspektywy zarówno pracowników, jak i kandydatów. Partnerem raportu jest portal pracy rocketjobs.pl.
Do 2030 roku przedstawiciele generacji Z będą stanowić 1/3 globalnego rynku pracy, jednak 40% liderów biznesowych uważa, że nie są oni odpowiednio przygotowani do pracy. Młodzi ludzie mają trudności w śmiałym wkroczeniu w życie zawodowe ze względu na pandemię czy konflikty globalne.
zespół: Prezes Band. Fot. michał Gmitruk Mirosław Kalisiewicz, współwłaściciel firmy Natur Produkt Zdrovit tryska energią. Właśnie zastanawia się nad kupnem superwzmacniacza. Mógłby godzinami opowiadać o swojej pasji - muzyce. Instrumenty trzyma nie tylko w domu, ale i w pracy, gra sam i z kolegami z zespołu, który stworzył wraz z innymi przedsiębiorcami i menedżerami. Odbywają regularne próby, koncertują i czerpią z tego radość.
- Mamy fun, ale ta pasja ma też swoje konkretne przełożenie na naszą pracę - mówi Mirosław Kalisiewicz.
- Dzięki temu, że z zapałem muzykują, piszą piosenki, angażują się w rozmaite związane z muzyką przedsięwzięcia, nabieram potrzebnego dystansu do spraw zawodowych, redukuję stres i odzyskuję energię. Innym hobby, które działa na zasadzie "turbodoładowania" jest regularna gra w siatkówkę.
- Ponieważ i tu, i tu, "gram w zespole", zyskuję dodatkowo, niejako mimo woli, dużą wiedzę na temat ludzi, ich zachowań i szlifuję interpersonalne umiejętności - tłumaczy Mirosław Kalisiewicz.
Dr Jan Blecharz, psycholog, który pracował z takimi zawodnikami, jak Adam Małysz czy Renata Mauer, i który zauważa wiele analogii między championem, pozostającym w formie przez kilka lat z rzędu a dobrym menedżerem, przestrzega jednak przed przesadą w uprawianiu w wolnym czasie sportów czy ćwiczeń, kojarzą cych się z rywalizacją, parciem na wynik.
- Same ćwiczenia są bardzo pożyteczne - mówi Jan Blecharz. - Praca z ciałem pozwala rozładować napięcie i frustrację, pojawiające się w pracy menedżera, u którego na stres reaguje i umysł, i ciało. Jednak uprawianie dyscyplin z elementami nadmiernej rywalizacji, zadaniowości, takich, które mogą narazić na uszczerbek ego ćwiczą cego, może tylko napięcie i frustrację wzmocnić.
Lepiej zatem oddawać się ćwiczeniom charakteryzującym się pewną cyklicznością , powtarzalnością , takim, jak pływanie, jazda na rowerze czy biegi narciarskie. Nawiasem mówiąc, wielu fizjologów zaleca podnoszenie ciężarów jako najlepszą dyscyplinę dla tych, którzy chcą zachować na długo dobrą formę fizyczną .
Jarosław Zgud, psycholog z firmy MindSet, pracujący z menedżerami jako trener-konsultant, mógłby podać znacznie więcej przykładów przedsiębiorców, prezesów, dyrektorów, którzy, podobnie jak Mirosław Kalisiewicz, zachowują rozsą dną równowagą między życiem zawodowym a prywatnym i nie grozi im zatracenie się w pracy. Jedni chodzą po jaskiniach, inni jeżdżą na rowerze, spacerują , nurkują , trenują na siłowni, jeszcze inni zaś spotykają się ze znajomymi i przyjaciółmi albo - po prostu - czytają ksią żki.
- To doprawdy nie jest istotne, co konkretnie robią - mówi Jarosław Zgud. - Ważne, żeby było to coś, co im sprawia autentyczną przyjemność i zarazem jest konstruktywne, jakoś zaplanowane, nie ma nic wspólnego z bezmyślnym, jałowym marnowaniem czasu, np. przed telewizorem i dodaje, że kultywowanie pasji, hobby, uprawianie ćwiczeń itp. powinno się odbywać regularnie i nie może być narzucone z zewnątrz, jako rezultat mody, dyktatu środowiska czy firmowych obyczajów.
- Każdy z nas ma ograniczoną pulę energetyczną , która, nieuzupełniana, ulega wyczerpaniu - wyjaśnia Jarosław Zgud. - Jeżeli nie udaje się zachować niezbędnej równowagi pomiędzy życiem zawodowym a prywatnym i praca całkowicie pochłania menedżera, który poza nią nie ma już nic, dochodzi do wypalenia: pula energetyczna staje się zbyt mała. W najgorszym przypadku, człowiek traci zdolność do pracy, w najlepszym - staje się znacznie mniej niż dotychczas efektywny.
Energia to podsycany osobistym zaangażowaniem zapał, który pcha menedżera do przodu. To właśnie ona pozwala pokonywać przeszkody i dotrzymywać napiętych terminów.
Rzecz zresztą nie tylko w tym, by zachować równowagę między życiem zawodowym i prywatnym. Warto również zmienić sposób, w jaki wykonuje się samą pracę, tak by niepotrzebnie nie tracić energii, za to umiejętnie korzystać ze źródeł jej odzyskiwania.
Szef pewnej firmy na warszawskim Powiślu ma zwyczaj wychodzić z biura, przynajmniej raz dziennie, na dwudziestominutowy spacer nad Wisłą. W tym czasie przyglą
da się życiu miasta, kamienicom, drzewom, ludziom, rzece. To mu pozwala "odświeżyć umysł" i zyskać niezbędny dystans do tego, co robi. Wraca do swoich obowiązków i ze zdwojonym zapałem koncentruje się tylko na nich. Rzadko przesiaduje w firmie dłużej niż 8 godzin.
Prezes innego przedsiębiorstwa, kiedy dzwoni do swojej dziewczyny, zamiast zamykać się w swoim gabinecie, zawsze opuszcza biuro i rozmawia z nią
tam, gdzie nic i nikt nie kojarzy mu się z pracą
.
- Po powrocie czuję się bardziej pogodny i energiczny - zauważa.
Jarosław Zgud przestrzega przed tzw. biznesowymi lunchami czy pogaduszkami o pracy w chwilach przeznaczonych na mały relaks, takich jak wypicie herbaty czy przeglą
danie prasy. Oczywiście, nie zawsze da się uniknąć rozmawiania o interesach przy okazji lunchu, ale należy takie sytuacje sprowadzać do minimum. Nie warto również spędzać odświeżających przerw w towarzystwie osób, które nie potrafią
przestać mówić o pracy. To prawdziwe wampiry energetyczne.
Ktoś, kto nie potrafi położyć tamy takim z pozoru mało znaczą
cym zjawiskom, już wkrótce poczuje niebezpieczne znużenie.
"Staraj się odzyskiwać energię co 90 do 120 minut" - radzą
wprost w swoich artykułach Jim Loehr (psycholog efektywności, który pracował m.in z Moniką
Seles, ale doradza też wybitnym amerykańskim biznesmenom) i Tony Schwarz, jego współpracownik z firmy konsultingowej LGE Performance Systems. Oczywiście, sama energia nie wystarczy. By osiągać zamierzone cele - musi jej towarzyszyć koncentracja na zadaniu. Cel zaś trzeba sobie wytyczyć samemu i do tego mądrze, aby móc się z nim utożsamić: adekwatny do możliwości danej osoby (tu ważna jest właściwa samoocena), a zarazem taki, który ją
"kręci". Dotyczy to tego, co dzieje się w pracy i poza nią
.
