Co dziesiąty Polak nie lubi swojej pracy, a co trzeci chce ją zmienić w ciągu najbliższego roku. Nie chodzi jednak tylko o pieniądze. Ten smutny obraz mogłyby zmienić ciekawe dodatki pozapłacowe, więcej dni wolnych i większa elastyczność w zakresie czasu i miejsca pracy.
Wypalenie zawodowe to poważny problem, którego doświadczają pracownicy z każdego sektora i pokolenia na rynku pracy. Jak wynika z najnowszego raportu Hays Poland i OFF school, pomimo stosunkowo krótkiego doświadczenia zawodowego, wypalenie jest zjawiskiem powszechnym wśród młodych profesjonalistów. Aż 46 proc. osób z pokolenia Z przyznaje, że doświadczyło go już w swojej karierze. Wśród możliwych powodów eksperci wymieniają dużą presję, z jaką mierzą się młodzi.
Niepewność w globalnym handlu już dziś wpływa na rynek pracy w branży motoryzacyjnej. Aż 91% producentów przyznaje, że zmieniające się przepisy i rosnące koszty wymuszają na nich modyfikację strategii rekrutacyjnych. Jednocześnie postępująca transformacja technologiczna sprawia, że 65% firm planuje zwiększyć inwestycje w automatyzację. Mimo to aż 74% producentów samochodów ma trudności ze znalezieniem wykwalifikowanych pracowników.
Ponad połowa szefów uważa, że ich ludzie są w pełni zaangażowani, tymczasem tylko 32% pracowników to potwierdza, a 45% przyznaje się do braku motywacji – wynika z dziś opublikowanego raportu Right Management Talent Solutions „The Career Equation: What Attracts Talent Isn’t What Keeps Them”. Badanie pokazuje, że liderzy przeceniają poziom zaangażowania pracowników i nie dostrzegają prawdziwych czynników decydujących o ich lojalności. W Europie wciąż najważniejszym elementem przyciągającym talenty pozostają wynagrodzenie i benefity, ale tym, co ich najbardziej motywuje jest dopasowanie do zespołu i kultury organizacyjnej. Więcej w raporcie.
Rodzina i sukces. Mężczyźnie do zrobienia kariery wystarczą wiedza, talent i trochę szczęścia. Kobieta potrzebuje jeszcze zaufanej niani, pracowitej gosposi, sprzątaczki i wyrozumiałego męża.
Beata Balas-Noszczyk. Fot. Darek Iwański Mama czwórki dzieci Emilia Osewska-Mądry - dyrektor generalna British Airways Polska - ma na ten rok ambitny plan: odzyskać trochę wolności. Przez ostatnie lata w jej życiu sporo się działo. Awansowała na stanowisko szefowej i urodziła dwóch synów. Teraz kierowanie firmą łączy z zarządzaniem sześcioosobową rodzinę. Nie pamięta, kiedy miała okazję zwyczajnie się ponudzić.
- Wiedziałam, że nie będzie łatwo - uśmiecha się Emilia Osewska-Mądry. - Nigdy jednak nie miałam dylematu, czy można pogodzić karierę z posiadaniem rodziny. Można. Jestem na to dowodem. Trzeba mieć tylko dobre zdrowie, wewnętrzną
dyscyplinę, dystans do problemów i życzliwych ludzi dookoła.
"Życzliwi ludzie" to nie tylko wyrozumiali, godni zaufania współpracownicy. Ani firma, ani dom Emilii Osewskiej-Mądry zapewne nie funkcjonowałyby tak sprawnie, gdyby nie mogła liczyć na wsparcie męża, pomoc rodziców, starszych córek i gosposi. Kierowanie tym "zespołem" to sztuka, którą szefowa BA doskonaliła przez lata. Dzisiaj nie ma już wątpliwości, że pracująca matka - żeby nie oszaleć - musi się nauczyć planować, pilnować priorytetów i skutecznie odpoczywać.
- Zmęczenie z powodu tylu obowiązków jest ogromne, ale przecież życie nie polega tylko na zaliczaniu kolejnych zadań - zauważa filozoficznie Emilia Osewska-Mądry i dodaje: - Co z tego, że dom będzie błyszczał, a firma chodziła jak szwajcarski zegarek, skoro nie znajdą czasu, by się pośmiać z dziećmi?
Menedżerka przyznaje, że ciągle szuka recepty na upragnioną równowagę. Pilnuje, aby się wysypiać. Odpuściła sobie perfekcjonizm. Zaczęła korzystać ze starej chińskiej medycyny: masaży i akupunktury. Raz na jakiś czas robi sobie też "time-out" - wyprowadza się na jedną dobę z domu, by w spokoju posłuchać własnych myśli.
- Nie ma co ukrywać: łączenie roli matki i szefowej odbywa się moim osobistym kosztem - mówi. - Aby sprawnie w tym wszystkim funkcjonować, muszą dbać o ładowanie akumulatorów. Dlatego postanowiłam sobie, że w tym roku wrócę do dawnych pasji.
 |
Trzeba ustalić jasne zasady funkcjonowania domu i twardo ich przestrzegać |
| Beata Balas-Noszczyk |
Mylą się ci, którzy sądzą, że kobieta, łącząc karierę z prowadzeniem domu, pracuje na dwóch etatach. Jest ich o wiele więcej. Jak w dowcipie, który niedawno krążył w internacie. Kiedy mężczyzna oznajmia: "idą spać", wyłącza telewizor i kładzie się do łóżka. Jego żona, gdy powie to samo, zrobi jeszcze zakupy w intrenecie, wypisze kartkę imieninową dla teścia, przygotuje dziecku strój na bal przebierańców, wymieni zepsutą żarówkę w łazience, nakarmi kota, podleje kwiatki, zrobi porządek w torebce czy przejrzy sprawozdanie na jutrzejsze zebranie zarządu.
Wielu panów nie rozumiało istoty żartu i pytało: "Czy kobieta nie może zrobić tego wszystkiego rano?". Otóż nie może. Nie będzie miała czasu. Przed wyjściem do biura przygotuje śniadanie, umówi mężowi wizytę u dentysty, uzgodni z gosposią menu na przyjęcie. A tuż przed spotkaniem zdąży jeszcze odebrać telefon z przedszkola z wiadomością, że synek "wygląda niewyraźnie" i w ciągu pięciu minut zorganizuje przerzut dziecka do babci. Potem już może "spokojnie" analizować wyniki firmy…
- Kobieta menedżer codziennie mierzy się z problemami, o których jej koledzy na podobnych stanowiskach nie mają pojęcia - komentuje Katarzyna Korpolewska, szefowa firmy Profesja Consulting. - Na dodatek każdego dnia zalicza zderzenie czołowe z męską pogardą. Nawet jeśli nie obnosi się w pracy z osobistymi problemami, zawsze przychodzi moment, gdy któryś z panów wbije jej szpilę. Znajoma menedżerka powiedziała niedawno zespołowi: "Musimy dziś zostać po godzinach". Jej podwładny ironicznie prychnął: "No, chyba że dziecko zachoruje". To przecież nie fair.
Nie chodzi o szklany sufit, bo z nim menedżerki i właścicielki firm dały już sobie radę. Chodzi raczej o ścianę, do której raz na jakiś czas każda z nich dochodzi. Jak godzić wizytę zagranicznej delegacji z odwiedzaniem mamy w szpitalu? Jakim cudem zdążyć na wywiadówkę do szkoły, która kończy się o 17.30? I wreszcie - jak zachować kamienną twarz podczas negocjacji, gdy w kuchni szaleje ekipa remontowa? "Kobieta pracująca" mówi sobie: "You can do it!" i dokonuje niemożliwego.
- Kobiety płacą za takie życie wysoką cenę - nie pozostawia złudzeń Anna Nalazek, prezes Intuition Polska, Brand Innovation Consultancy, firmy doradztwa strategicznego zajmującej się między innymi analizą trendów.
Polskie menedżerki, według niej, są zmęczone i zestresowane głównie dlatego, że nie potrafią sobie odpuścić.
- Chcą być perfekcjonistkami - mówi Anna Nalazek. - Robią kariery, odnoszą sukcesy, ale jednocześnie, tak jak ich matki i babki, czują się stuprocentowo odpowiedzialne za dom. To ogromne obciążenie. Wielu kobietom wydaje się, że nie ma innego wyjścia, bo tego się od nich oczekuje. Mają prawo powiedzieć: "Dość. Już nie mogą" i przekazać więcej swoich obowiązków innym.
Magda Oleksiuk, senior manager w Ernst & Young Academy of Business, nie rozstaje się z ołówkiem. Jest w każdej chwili gotowa dostosować swoje plany do zmieniającej się rzeczywistości. Specjalistka od szkoleń na temat zarządzania czasem chyba wie już wszystko. Lecz chętnie wydłużyłaby dobę o dwudziestą piątą godzinę.
- Zwykle udaje mi się nad wszystkim zapanować, ale kiedy dzieci mnie potrzebują, w ciągu kwadransa muszą przeorganizować cały tydzień - przyznaje. - Na szczęście w pracy jestem rozliczana z efektów, a nie godzin spędzonych przy biurku. Jeśli muszą wyjść wcześniej, zabieram laptopa ze sobą.
Każdą chwilę przelicza na czas spędzony z synkami. Może dlatego tak bardzo denerwuje ją niefrasobliwość w dotrzymywaniu terminów. właśnie skończyła remont mieszkania. W międzyczasie wymieniła kilka ekip. Stolarz mówić, że będzie między dziewiątą a dziesiątą, a ona drążyła: "To o dziewiątej czy dziesiątej? Mam kwadrans i ani minuty dłużej". Fachowcy się obrażali, a remont ciągnął się w nieskończoność. Magda Oleksiuk przyznaje jednak, że nie zawsze jest jej łatwo.
- Perfekcyjna organizacja ułatwia życie, ale sama nie dałabym sobie ze wszystkim rady - opowiada. - Kiedy opadają mi ręce, proszę o pomoc męża. Ostatnio to on szukał nowej pani do sprzątania. Zatrudniam nianię, ale mogę liczyć również na babcię i dziadka, a nawet znajomego taksówkarza, który w podbramkowej sytuacji podwiezie mi dziecko do przedszkola. Gdy raz na jakiś czas mam kryzys, bliscy mówią, że powinnam trochę odpuścić. Nie potrafię. Jestem perfekcjonistką.
