Pierwszy IT Picnic zorganizowany przez SOFTSWISS zgromadził blisko 400 uczestników w przestrzeni Miami Wars. Goście spędzili popołudnie na prelekcjach technologicznych, networkingu nad Wisłą oraz w specjalnej strefie partnera wydarzenia – LinkedIn. Format edutainment, łączący naukę z rozrywką, spotkał się z bardzo dobrym odbiorem: uczestnicy docenili zarówno przyjazną atmosferę, jak i praktyczne wskazówki ekspertów.
W 2025 roku cyberprzestępczość może kosztować światową gospodarkę nawet 10,5 bln dolarów, co czyni ją jednym z najważniejszych priorytetów biznesu. To napędza zapotrzebowanie na ekspertów w tej dziedzinie, jednak szacuje się, że na rynku globalnie brakuje 4,8 mln takich specjalistów. Równolegle branża IT przechodzi transformację dzięki technologiom low-code i no-code – w tym roku aż 70% nowych aplikacji ma powstać w oparciu o te rozwiązania, czyli niewymagające specjalistycznej wiedzy progamistycznej. Więcej o trendach rynku pracy IT w opublikowanym dziś raporcie ManpowerGroup „IT World of Work 2025 Outlook”.
Kobiety częściej niż mężczyźni myślą o zmianie pracy. Zmianę pracodawcy planuje też blisko połowa pracowników z pokolenia millenialsów. Biorąc pod uwagę miejsce pracy o odejściu myśli też co druga osoba pracująca tylko zdalnie. Sytuację komplikuje brak zaufania do przełożonych, na który wskazuje aż 29% pracowników w Polsce. W takiej atmosferze niepewność dotycząca przyszłości zawodowej dotyka blisko jednej trzeciej zatrudnionych. Więcej w analizie przygotowanej przez ManpowerGroup.
Nauka nowych rzeczy oraz regularny rozwój kompetencji to fundament budowania silnych zespołów i utrzymywania wskaźników gospodarczych na wysokim poziomie. Postawa uczenia się przez całe życie w różnych kontekstach, czyli tzw. life-long learning, jest kluczowa w dzisiejszych, dynamicznie zmieniających się czasach. Rozwój osobisty nie powinien zatem kończyć się wraz z zakończeniem edukacji czy wyjściem z pracy. Tymczasem jak wynika z najnowszego badania Hays Poland, zaledwie połowa specjalistów i menedżerów podejmuje się dodatkowej edukacji formalnej lub zorganizowanej.
Tekst nie jest jedynie rządem znaków brudzących czystą kartką papieru. To jednostka komunikacyjna - zdarzenie zachodzące między nadawcą a odbiorcą zachodzące w określonej sytuacji życiowej (co robi i o czym myśli odbiorca), osobistej (w jakim jest nastroju odbiorca) i medialnej (jakie inne komunikaty działają na odbiorcą). Aby osiągnąć - jako autor - maksimum korzyści z tekstu, trzeba zrozumieć specyfikę tej sytuacji i odpowiednio do niej zaplanować tekst.
fot. shutterstock
W przypadku niektórych tekstów, odpowiedzi na te pytania są oczywiste.
Z takiej prostej analizy wynika, że wypracowania powinny być pisane zgodnie z wymaganiami nauczyciela i powinny być dość proste do czytania.
W przypadku tekstów tworzonych na potrzeby biznesu (teksty reklam, oferty sprzedażowe, raporty projektowe) odpowiedzi nie są tak oczywiste. Kilka poniższych wskazówek pomoże ci tworzyć bardziej skuteczne teksty.
Nadawca-autor jest zawsze obecny w tworzonym przez siebie tekście. Obecny poprzez sposób ujęcia tematu i sposób jego rozwijania, poprzez język i styl, dobór wyrazów i argumentów. Przede wszystkim należy zdecydować w jakiej roli występujesz jako autor. Czy masz być sprawozdawcą, mniej lub bardziej obiektywnym opowiadaczem historii, referentem cudzych myśli? Czy masz być ekspertem: wykładowcą, doradcą, specjalistą? Czy może szarym człowiekiem, przedstawicielem pewnej grupy? Czy stawiasz się na równi z czytelnikiem, czy może jesteś ponad nim (np. posiadasz informacje, których on nie ma lub ich potrzebuje).
Wybór swojej roli bezpośrednio wpływa na poziom wiarygodności siebie jako twórcy i nadawcy. Ludzie mają tendencją do oceniania informacji na podstawie oceny twórcy - ktoś kto zdaje się być ekspertem jest za takiego uważany, choćby mówił banalne prawdy. Tymczasem student mówiący mądre rzeczy jest przede wszystkim studentem.
Kolejna kwestia do rozstrzygnięcia przez autora to stopień ujawnienia w tekście własnych poglądów, opinii i przekonał. Decyzja w tym zakresie zależy przede wszystkim od gatunku tekstu. Esej bardziej pozwala na odsłonięcie się autora niż artykuł naukowy, felieton - bardziej niż reportaż problemowy, komentarz - bardziej niż sprawozdanie. Nawet reklama może być tworzona jako 'my, Firma, uważamy, że' lub jako '8 na 10 kobiet...'.
Tekst nie jest monologiem. To ukryty dialog z czytelnikiem, którego trzeba do czytania zaprosić i zainteresować - by nie przerwał czytania aż do przewidzianego końca tekstu. Odbiorca tekstu czasem jest bardzo dobrze znany - piszemy np. do znajomych na blogu. Jednak zwykl odbiorcy nie są dobrze znani z imienia, nazwiska, wykształcenia i przyzwyczajeń. Dlatego trzeba sobie zaprojektować czytelnika - wybrać kilka charakterystycznych cech i pod nie przygotować tekst.
Wyobrażanie sobie czytelników nie oznacza utożsamienia się z nimi. Autor nie musi być całkowicie poddany oczekiwaniom czytelników. To jest przywilej autora. Należy jednak w pewnym zakresie uwzględnić ich oczekiwania, aby tekst przyniósł im korzyść. W przeciwnym razie możemy ich do siebie zrazić tak, że przy kolejnym tekście od razu odrzuć zaproszenie do lektury.
Przyjęty cel powinien być jednoznacznie zakomunikowany czytelnikowi jak najwcześniej się da - nawet w tytule tekstu. Nie powinien też zmieniać się w trakcie tekstu.
Akt komunikacji pisanej składa się z dwóch całkowicie oddzielnych faz: w innym miejscu i czasie odbywa się konstruowanie tekstu przez autora, w innym - jego odbiór przez czytelnika. Miejsca i czasu odbioru tekstu nie da się do końca przewidzieć, co nastręcza wielu trudności autorowi. Dziennikarz tworzy ważny i wymagający refleksji reportaż problemowy, ale czytelnik przegląda go, stojąc w zatłoczonym tramwaju. Na ile zatem autor powinien dopasować trudność tekstu?
Kontekst komunikacyjny to także kontekst kulturowy, czyli właściwy danej grupie ludzi świat pojęć, znaczeń i wartości, symboli i stereotypów, obyczajów i scenariuszy zachowani. Autor tekstu może zakładać, że pisze do osób z tego samego kręgu kultury, ale w rzeczywistości może trafią do zupełnie innego kręgu. Za jaskrawy przykład tej rozbieżności niech posłuży naukowiec tworzący tekst w tygodniku czytanym przez pracowników fizycznych. Takie pojęcia jak sukces, rozwój czy nawet dobro grupy są inaczej rozumiane przez naukowca (który może przekładać dobro grupy nad dobro jednostki) i inaczej przez pracownika-czytelnika (który stawia swoje dobro nad dobrem grupy).
Opisane cztery pytania dotyczące tekstu pomogą ci przygotować tekst zgodny z twoimi celami oraz będący łatwy w odbiorze dla czytelników.
Więcej wskazówek przydatnych podczas tworzenia tekstów pisanych, rozwijających sposób myślenia o sobie, o swojej wiedzy i o narzędziach jej przekazywania, znajdziesz w książce 'Jak dobrze pisać. Od myśli do tekstu' Jolanty Maćkiewicz (Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011)). Książka jest dostępna w cenie ze zniżkę w e-księgarni www.ksiegarnia.pwn.pl
KarieraManagera.pl
